انسان‌ها چهار دسته اند :
آنانی که وقتی هستند ، هستند و وقتی که نیستند هم نیستند !
آنانی که وقتی هستند ، نیستند و وقتی که نیستند هم نیستند !
آنانی که وقتی هستند ، هستند و وقتی که نیستند هم هستند !
و آنانی که وقتی هستند ، نیستند و وقتی که نیستند هستند !
.
.
.
آنجا که عشق فرمان میدهد ، محال سر تعظیم فرود می آورد
.
.
.
اگر تنهاترین تنهاها شوم باز خدا هست ، او جانشین همه نداشتن هاست
نفرین و آفرین ها بی ثمر است اگر تمامی خلق ، گرگ های هار شوند و از آسمان ، هول و کینه بر سرم بارد ؛ تو تنهای مهربان و جاوید و آسیب ناپذیر من هستی ای پناهگاه ابدی !
.
.
.
پروردگارا :
به من آرامش ده تا بپذیرم آنچه را که نمی توانم تغیییر دهم
دلیری ده تا بتوانم تغییر دهم آنچه را که می توانم تغییر دهم
بینش ده تا تفاوت این دو را بدانم
و مرا فهم ده تا متوقع نباشم دنیا و مردم آن مطابق میل من رفتار کنند !
.
.
.
اگر خداوند یک روز آرزوی انسان را برآورده می کرد ، من بی گمان دوباره دیدن تو را آرزو می کردم و تو نیز هرگز ندیدن مرا !
آن گاه نمی دانم به راستی خداوند کدامیک را می پذیرفت ؟
.
.
.
چقدر حقیرند مردمانی که نه جرات دوست داشتن دارند ، نه اراده ی دوست نداشتن ، نه لیاقت دوست داشته شدن و نه متانت دوست داشته نشدن
با این حال مدام ادعای عشق می کنند !!!
.
.
.
زندگی کوچکتر از آن بود که مرا برنجاند و زشت تر از آن که دلم بر آن بلرزد
هستی تهی تر از آن که به دست آوردنی ، مرا زبون سازد و من تهیدست تر از آن که از دست دادنی مرا بترساند
.
.
.

کسی که خواب باشد را اگر صدا کنیم بیدار میشود
اما هستند کسانی که خود را به خواب زده اند و با هیچ صدایی بیدار نمیشوند
.
.
.
سرنوشت تو متنی است که اگر ندانی ، دست های نویسندگان می نویسند و اگر بدانی خود می توانی نوشت
.
.
.
خدا به من زیستی عطا کن که در لحظه مرگ ، به بی ثمری لحظه ای که برای زیستن تلف کردم ، سوگوار نباشم
.
.
.
به زور می توان چیزی را گرفت اما به زور نمی توان آن را نگه داشت
.
.
.
ارزش وجودی انسان به اندازه حرف هایی است که برای نگفتن دارد
.
.
.
اگر قادر نیستی خود را بالا ببری ، همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه ای را بالا ببری
.
.
.
هر کس را نه بدان گونه که هست احساسش می کنند ، بدان گونه که احساسش می کنند هست
.
.
.
وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغ می کند پرهایش سفید می ماند ولی قلبش سیاه میشود ؛ دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است
.
.
.
اما چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن و چه بدبختی آزار دهنده ای است تنها خوشبخت بودن ! در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است
.
.
.
اکنون با مرگ رفته ای و من اینجا تنها به این امید دم میزنم که با هر نفس گامی به تو نزدیک تر میشوم
این زندگی من است
.
.
.
وقتی خواستم زندگی کنم راهم را بستند
وقتی می خواستم ستایش کنم ، گفتند خرافات است
وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است
وقتی خواستم گریستن ، گفتند دروغ است
وقتی خواستم خندیدن ، گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید ، می خواهم پیاده شوم
.
.
.
به سه چیز تکیه نکن ، غرور ، دروغ و عشق
آدم با غرور می تازد ، با دروغ می بازد و با عشق می میرد
.
.
.
زیبایی همواره تشنه دلی است که به او عشق می ورزد
.
.
.
خدایا به هر کس دوست می داری بیاموز که عشق از زندگی کردن بهتر است
و به هر کس دوست تر می داری ، بچشان که دوست داشتن از عشق برتر است
.
.
.
تا بی پناه نگردم ، پناهم نخواهی داد
تا نیفتم ، دستم را نخواهی گرفت
.
.
.
عشق در اوج اخلاصش به ایثار رسیده و در اوج ایثارش به قساوت
.
.
.
می دانم تشنه ای ، اما این دریا را در کوزه نمی توان ریخت
.
.
.
تنهایی ، آرمگاه جاوید من است و درد و سکوت ، همنشین تنهایی من !
به پریشانی یک آرزوی آشفته چه می دانم ؟ چگونه از تنهایی اتاق گریختم ؟
.
.
.
دوست داشتن از عشق برتر است و من هرگز خود را تا بلندترین قله عشق های بلند ، پایین نخواهم آورد